Jan Evert Morel II, geboren in Amsterdam in 1835 en overleden in Weesp in 1905, stamde uit een familie van schilders. Zowel zijn vader als zijn grootvader waren actief in de schilderkunst, en het is aannemelijk dat hij zijn eerste lessen kreeg van zijn vader, Casparus Morel. Jan Evert Morel II specialiseerde zich in het schilderen van landschappen, waarbij hij vooral zomerse bosgezichten creëerde in de Romantische stijl, sterk beïnvloed door het werk van Barend Cornelis Koekkoek. Naast zijn landschappen schilderde hij ook winterse ijsgezichten en enkele zeegezichten. Een van zijn werken, een gezicht op het Oosterdok in Amsterdam, bevindt zich in de collectie van het Scheepvaartmuseum.

Naast zijn werk als schilder was Morel II ook actief als tekenaar en etser. Hij werkte bovendien als tekenleraar, een functie waarvoor hij later een pensioen ontving. Hoewel hij voornamelijk in Amsterdam actief was, bracht hij in 1856 een periode door in Den Haag. De laatste jaren van zijn leven woonde en werkte hij in Hilversum en Weesp.