Marinus Johannes Drulman (Amsterdam, 4 juli 1912 – Rotterdam, 30 juni 1977), vond zijn artistieke thuis in Rotterdam, waar hij uitgroeide tot een iconische schilder van de Rotterdamse havengezichten. Hoewel hij oorspronkelijk uit de hoofdstad Amsterdam kwam, werd hij uiteindelijk een typisch Rotterdamse schilder, bekend onder het pseudoniem Marius de Jongere, een naam die hij koos ter ere van zijn stiefvader, de schilder en etser Marius Janssen. Tijdens de Duitse bezetting was hij echter gedwongen om zijn werk te signeren met zijn eigen naam, omdat kunstenaars in die tijd niet onder een pseudoniem mochten werken.

Drulman genoot zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Rotterdam en ontwikkelde een naturalistisch-impressionistische stijl. Zijn meest productieve jaren vielen in de jaren vijftig en zestig, precies in de periode waarin de Rotterdamse havens volop in ontwikkeling waren. Net als Evert Moll en zijn generatiegenoot Cornelis van der Zwalm, verwierf Drulman grote bekendheid met zijn havengezichten. Naast schepen en havens legde hij ook portretten en landschappen vast, waaronder het karakteristieke polderlandschap rondom zijn atelier in Hillegersberg. Daarnaast schilderde hij berglandschappen in Zwitserland, waar hij een huis bezat.

Als lid van de Kunstenaarssociëteit Rotterdam maakte Drulman diverse reizen naar België, Duitsland, Frankrijk en Zwitserland, die zijn werk verder verrijkten. Zijn schilderijen vonden hun weg naar collecties wereldwijd, waaronder die van het Kamper museum. Volgens verschillende bronnen kocht de Amerikaanse vice-president Lyndon B. Johnson tijdens een bezoek aan Nederland in de jaren zestig vijf landschappen uit Drulmans atelier, wat de internationale aantrekkingskracht van zijn werk onderstreepte.