Evert Pieters werd geboren op 11 december 1857 geboren en ging op jonge leeftijd in de leer bij een huisschilder. Op zijn 19e verhuisde hij naar Antwerpen met de verwachting om daar een beter bestaan op te bouwen. Hier oefende hij hard en bezocht hij in de avond tekenklassen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Na verloop van tijd besloot hij in Antwerpen in de leer te gaan bij Theodoor Verstraete, een meester in het schilderen van landschappen.

Vanaf 1883 besloot Evert Pieters zich compleet te focussen op de schilderkunst omdat hij een groot succes had met een schilderij die hij had ingezonden naar de Hollandse afdeling van de wereldtentoonstelling in Antwerpen waar hij in 1894 weer een groot succes had. Met hetzelfde doek vierde Ever Pieters in 1896 ook succes in Parijs, waar hij enige tijd met zijn vrouw Marie van de Bossche verbleef. In 1897 verhuisde Evert Pieters terug naar Nederland en vestigde zich in Blaricum maar trok heel Nederland door, met Volendam als favoriete bestemming. 

Evert  Pieters begon steeds meer interieurs met figuren te schilderen waar hij voornamelijk op de Amerikaanse markt heel veel succes had.

Na 1900 begon het werk van Evert Pieters steeds lichter en helderder te worden. Ook kwamen bloemen steeds vaker op zijn kunstwerken voor. Na de eeuwwisseling begon Evert ook portretten te schilderen op impressionistische stijl.

Evert Pieters verhuisde in 1905 naar Katwijk aan Zee waar hij ook veel strandgezichten begon te schilderen. Op deze kunstwerken van Evert Pieters ziet u dan ook vaak afbeeldingen van schelpenvissers met paarden.

Evert Pieters verhuisde van Katwijk aan Zee naar Laren waar hij tot aan zijn dood in 1932 woonde. In Laren zijn door Evert Pieters nog veel Gooise interieurs geschilderd, maar deze werken van Evert waren veel lichter dan die uit zijn Blaricumse periode.